بیم و امیدهای یک انقلابی | حسن یوسفی اشکوری

منت

معرفی:

این کتاب، آینه‌ای است در برابر سرگذشت و سرشتِ یک طلبه‌ی انقلابیِ دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، که در گذر از نخستین سال‌های پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ـ تا سال ۱۳۶۵ ـ مجموعه‌ای از یادداشت‌های روزانه را ثبت کرده است. این نوشته‌ها، جز در سال نخست، همگی تاریخ دقیق دارند و از همین‌رو عنوان «روزنوشت» یافته‌اند؛ و خواننده را به تماشای فراز و فرودهای ذهنی و عاطفی نویسنده در مواجهه با رویدادهای جاری و تحولات سیاسی-اجتماعی هر روز دعوت می‌کنند.

در این یادداشت‌ها می‌توان به‌روشنی دید که چگونه آرمان‌های یک کنش‌گر پرشور، دلبسته به انقلاب، باورمند به رهبری آیت‌الله خمینی و امیدوار به تحقق وعده‌های پیش و پس از انقلاب، به‌تدریج رنگ می‌بازد. امید، جای خود را به تردید، نگرانی، ترس و سرانجام به یأس می‌سپارد.

نویسنده، در مواجهه با واقعیت‌های سخت و گاه تلخ، به این دریافت بنیادین می‌رسد که مسأله، صرفاً در عملکرد نادرستِ این یا آن مسئول نیست، بلکه ریشه‌ی اصلی بحران را باید در انتظارات غیرواقع‌بینانه‌ای جست‌وجو کرد که از ایدئولوژی رهبری انقلاب و ساختار فکری مبتنی بر «اسلام فقاهتی» و «ولایت فقیه» ـ در چارچوب مفهومی مبهم و گاه متناقض به‌نام «حکومت اسلامی» ـ شکل گرفته‌اند.

عنوان کتاب، یعنی «بیم و امید»، بازتابی است از این سیر درونی و تدریجیِ ذهن نویسنده. بدین‌ترتیب، هرچه زمان می‌گذرد، نگاهِ انتقادی او به رویدادها، کارگزاران و حتی شخص آیت‌الله خمینی، شفاف‌تر و صریح‌تر می‌شود.

صفحات استقبال